Türklerin, X.yüzyıldan itibaren topluca “Gök Tanrı” inancı ile ”konar-göçer hayat tarzı”nı terk edip İslam dinine ve medeniyetine  girmeleriyle Türk siyasi ve kültür hayatında büyük bir inkılap meydana gelmiştir. Bu büyük inkılabın geçiş dönemini Karahanlı  ve Gazneli Devletleri, olgunluk safhasını Büyük Selçuklu  Devleti ile onun kolları ve halefleri, zirvesini de Osmanlı Devleti  temsil etmiştir.

Özellikle Abbasi halifeleriyle iş birliği yaparak, siyasi ve dini otoritelerin gücünü şahıslarında birleştiren Selçuklu sultanları, İslam topluluklarını bir devlet çatısı altında toplamak suretiyle Orta ve Yakın Doğu İslam dünyasında siyasi ve manevi birliği kurmuşlardır.