Anayasa düşüncesi bir anlamda toplumların bireysel ve evrensel düzeyde hak ve hürriyet arayışlarının ifadesi olmuştur. Osmanlı Devleti'nde yenileşme hareketleri öncelikli olarak askerî alanda, teknik anlamda bir reform hareketi olarak başlamıştır. Fakat Avrupa ülkelerindeki idare anlayışı ve toplum-devlet ilişkisi, bu ülkeleri ziyaret eden pek çok Osmanlı aydın ve bürokratının dikkatini çekmiştir. Bu ilgi Osmanlı Devleti'nin gerek birey gerekse tebaasıyla ilişkilerinde bir zihniyet dönüşümü yaşamasının önünü açmıştır. Bu dönüşüm, yönetim ve hukuk anlayışı açısından Osmanlı modernleşmesinin bir yönünü teşkil eder. Çalışmada Osmanlı anayasacılığı Osmanlı modernleşmesinin bir parçası olarak ele alınmıştır. Böylece modern anayasal düşünce ve kurumların gelişim evreleri, yaşanan dönüşümler bağlamında değerlendirilmiştir.