Geceye bir şey soracaktım
Sorular dilimi tutukladı
Sese dönüş vermedi kelimeler
Suskunluğum ondan ileri
Yaklaşan ayak sesleri tanıdık olsa da
Yabancılık kokuyordu gelen
Yıldızlar varmış uzaklarda
Bana yol göstermeleri kolaylık sağlayacak gibiydi diyecek oldum
Yanılmışım
Bulut kesti görüş alanımı
Vazgeçtim
Konuşmak zor
Sözüm yok hiç kimseye
Sessizlik daha iyi gelir gibi
Bahçe var ya
Kapısına gündüz taktığım halka da yok yerinde
El yordamı
Kımıldayan ayaklarım
Gündüz renkli çiçekler
Kokularda sardı çevremi
Tekben suskun kalacağım onlar konuşurken